“Po zdefiniowaniu pojęcia sieci społecznej należy wziąć pod uwagę, że – jak twierdzi Castillo (2009) – w sieciach społecznych nie jest konieczna obecność grup czy instytucji, ponieważ są to sieci spontaniczne, domniemane, niesformalizowane, zmienne itp. w związku z czym pomoc nie jest z góry ustalona, a więc w ogóle nie jest planowana (nie szuka się, komu pomóc, a pomoc jest udzielana, gdy pojawia się sytuacja). Ponieważ są to spontaniczne relacje wsparcia,  ludzie wspierają się nawzajem w obliczu trudności narzucanych przez różne instytucje, takich jak przeszkody i wymagania dokumentacyjne czy odmowa podstawowych praw. Sieci wsparcia migrantów są mniej lub bardziej formalne, ale istnieją. Z tych wszystkich powodów, aby je zidentyfikować, a także aby ludzie zostali zidentyfikowani i zaakceptowani jako interesujący wkład do nich, potrzebny będzie czas i bliskość.

Analiza sieci społecznych i możliwości, jakie oferują w rozwiązywaniu problemów i konfliktów o charakterze indywidualnym, rodzinnym, grupowym i wspólnotowym jest bardzo istotna z punktu widzenia pracy socjalnej.

Według Castillo (1996) niezwykle ważna jest znajomość cech sieci, które są następujące:

• Podmiot w naturalny sposób buduje własną sieć, na którą składa się sieć relacji i powiązań w odniesieniu do różnych środowisk, w których przebywa.

• Sieci nie muszą stanowić grupy, nawet jeśli jest to łańcuch osób, z którymi podmiot utrzymuje kontakt i utrzymuje relacje.

• Sieć stanowi przestrzenno-czasowy wymiar podmiotu, jego psychospołeczne terytorium, tkaninę powiązań, która reprezentuje jego system afektywny i komunikacyjny oraz podlega nowym i ciągłym sprzężeniom zwrotnym. Ponadto, sieć ma wartość różnorodnych funkcji.

• Podstawową ideą sieci jest to, że są one umieszczone na poziomie pośrednim pomiędzy jednostką z jej indywidualnymi cechami a instytucjami społecznymi.

• Sieci mogą być mniej lub bardziej funkcjonalne dla rozwoju jednostek i istnieje w nich nieodłączna ambiwalencja, o ile mogą sprzyjać wzrostowi i rozwojowi podmiotu lub, przeciwnie, ograniczać i wymagać od niego bezkrytycznego konformizmu, narzucać mu nierealistyczne lub antyspołeczne oczekiwania lub utrzymywać go w pozycji trwałego marginesu.

• Charakterystyka powiązań tworzących sieć może być szczególnie ważna dla zrozumienia jednostki w relacji i interpretacji jej zachowań społecznych.

• Sieci zapewniają jednostkom zestaw różnych usług w odniesieniu do ich cech, udostępniając dobra materialne i niematerialne, nadając sens życiu jednostki poprzez dostarczanie ról podmiotowi oraz rozwijając samoocenę i poczucie przynależności.

• Sieć relacji może być przekształcona we własny system wsparcia dla osoby potrzebującej pomocy, zwykle modyfikując swoją konfigurację w zakresie, w jakim nie wszyscy członkowie sieci są dostępni lub chętni do świadczenia relacji pomocowej.

• Sieci wpływają na zdrowie i poszukiwanie opieki, stanowiąc barierę dla pewnego porządku szaleństwa, będąc źródłem odczytywania objawów i źródłem towarzyszenia.

• Nie wszystkie tryby relacyjne stają się systemem wsparcia, a niektóre jednostki mogą być odcięte od naturalnej sieci wsparcia.

• Jeśli pierwsza interwencja pomocowa jest świadczona przez rodzinę lub sieć relacji intymnych i pomoc ta jest skoncentrowana na kontekście życia podmiotu, należy pamiętać, że ci pomagający często potrzebują wsparcia emocjonalnego, wskazówek i poradnictwa, a czasem także wsparcia finansowego.

Należy zauważyć, że w rozwijaniu przestrzeni komplementarności, a w szczególności wspólnego budowania, dużą rolę odgrywa networking. Osoby biorące udział w projektach, z którymi pracujemy, są zaangażowane w sytuację wykluczenia, co więcej, obecnie bardzo powszechne jest badanie osób w sytuacji wykluczenia poprzez różne usługi, to znaczy, że choć pracujemy z kimś w jednym obszarze to bardzo prawdopodobne jest, że będziemy pracować z tym użytkownikiem w innych obszarach/usługach. Dlatego też należy pamiętać o dwóch kwestiach, które są kluczowe dla cementowania budowy i rozwoju sieci; po pierwsze, trzeba mieć do zaoferowania coś, co jest inne; a po drugie, celem nie jest tylko łączenie się, ale raczej zdefiniowanie konkretnego celu do którego się dąży.

Jak wyjaśnia Rodriguez (2016), profesjonaliści forsują zestaw zasad i fundamentalnych praw człowieka oraz etykę zaangażowania obywatelskiego, która promuje dobrobyt i ochronę społeczną, w celu poprawy jakości życia obywateli. W odniesieniu do etycznych podstaw środowiskowej pracy socjalnej, wymiar wartości jest uważany za centralny dla wielu praktyków, ponieważ chęć pomagania ludziom jest podstawowym elementem praktyki, ale zaangażowanie w sprawiedliwość społeczną, uczciwość i kompetencje zawodowe są równie potrzebne. Jeśli chodzi o podstawy techniczne, konieczne jest, aby empowerment był skuteczny, co oznacza pracę polegającą opartą na dobrej diagnozie. Ponadto należy zauważyć, że empowerment obejmuje różne wymiary, jak poniżej:

Treść, która jest dostarczana, aby rozpocząć pracę nad tworzeniem lub uczestnictwem w sieci, wynika ze zdolności, które się posiada lub nie, aby nawiązać rzeczywiste i znaczące połączenie z osobami uczestniczącymi w programach i z miejscem, w którym mieszkają, czyli spróbować zintegrować sieci, które istnieją w sąsiedztwie (w tym przypadku byłaby to gmina Mislata). Ponadto należy wziąć pod uwagę, że miejsce, w którym chcemy być obecni, będzie miało już swoją własną dynamikę i sieci. Nie można udawać, że jest się częścią sieci naturalnych relacji, gdy zaczyna się od tworów formalnych i standardowych. Sieciowość jest nie tylko składnikiem poprawy sposobu pracy, ale oznacza także szansę dla ludzi, którzy są jej częścią. Wykluczenie ma bardzo silny komponent izolacji. Utrata tego bogactwa jest stratą fundamentalną. Dlatego chcemy widzieć sieci jako przeciwwagę dla tych tendencji (Castillo, 2009)

Profesjonaliści muszą mieć różne odniesienia teoretyczne i metodologiczne, ponieważ większość problemów, z którymi muszą się zmierzyć, nie wynika z deficytu ludzkiego lub społecznego jako takiego, ale jest wynikiem interakcji między ludźmi i tym, co społeczne, biorąc pod uwagę, że w wielu przypadkach deficyt ludzki niekoniecznie wytwarza obiektywnie istotny problem, chyba że inne realia wynikające ze środowiska społecznego są obecne w tym samym czasie. Dlatego specjaliści interweniują priorytetowo na poziomie lokalnym z osobami, rodzinami i grupami z problemami wynikającymi z bycia w sytuacji trudności społecznych bez lub z bardzo małą siecią wsparcia.

Kto jest Twoją grupą docelową i osobami z jej otoczenia (organizacje interesu, rodziny, przyjaciele, opiekunowie, mentorzy, beneficjenci ostateczni itp.) Z kim współpracujesz w projekcie (organizacje partnerskie, stowarzyszone organizacje partnerskie, superwizorzy, doradcy itp.) Kim jest Twoja własna grupa i ludzie wokół Ciebie (Twoja organizacja, Twoi współpracownicy, Twój szef, Twoja grupa projektowa, inne grupy projektowe, Twoja rodzina itp.) I kto płaci za twój projekt (programy finansujące, dobroczyńcy, organizacje prowadzące kampanie itp.)?

Kiedy masz już listę, czas nanieść je na siatkę. Masz dwie osie, jedna to ile władzy ma interesariusz nad projektem, druga to ile zainteresowania ma interesariusz projektem. Siatka podzielona jest na cztery obszary;

Gmina Mislata znajduje się w prowincji Walencja i należy do comarca l’Horta Sud. Według spisu gminnego całkowita liczba mieszkańców wynosi 44 320 osób w 2020 roku, co jest niewątpliwie jednym z najwyższych wskaźników liczby mieszkańców na m2 w kraju, przy gęstości zaludnienia 21 514,56 mieszkańców na km2. 48,5% mieszkańców stanowią mężczyźni, natomiast 51,5% kobiety. Warto zauważyć, że według INE, 38 881 mieszkańców Mislaty to Hiszpanie, a 5 439 to obcokrajowcy (Save The Children 2020). Różnorodność etniczna, społeczna i kulturowa jest więc znakiem rozpoznawczym gminy.

W celu odpowiedzi na rosnącą różnorodność etniczną, kulturową i społeczną, Mislata jako gmina posiada obecnie następujące zasoby komunalne, bez uszczerbku dla tworzenia i rozwoju nowych:

Istnieją stowarzyszenia muzyczne, takie jak Agrupación Musical Cornetas y Tambores Mislata, muzyczne stowarzyszenie kulturalne perkusji Mislata, zespół rożków i bębnów Mislata, centrum nauczania muzycznego Mislata, Ruch Artystów Mislata (MAM) i Związek Muzyczny Mislata (Szkoła Piccolo).

Stowarzyszenie Ormiańskie “Ararat”. Promowanie wiedzy o kulturze ormiańskiej i organizowanie akcji edukacyjnych w naszym środowisku, szczególnie wśród dzieci, a także podtrzymywanie tradycji i języka wśród ludności pochodzenia ormiańskiego. Jednocześnie ułatwienie znajomości języka hiszpańskiego i walenckiego oraz ich kultury i tradycji w celu osiągnięcia integracji społecznej.

Hańskie stowarzyszenie kulturalne. Promowanie tradycyjnej kultury chińskiej, sztuki i tradycji, dając otwarty i wolny obraz kultury chińskiej Han. Jak również, promowanie wymiany kulturalnej pomiędzy Wspólnotą Walońską oraz nauczanie naszego języka.

Stowarzyszenie Andaluzyjskie “Mislata”. Podtrzymywanie więzi kulturalnych i społecznych z ludem andaluzyjskim oraz rozpowszechnianie jego przejawów kulturowych w gminie Mislata i poza nią. Jak również promowanie i sponsorowanie działań kulturalnych na rzecz zarówno członków jak i innych mieszkańców Mislaty.

Castilla – La Mancha Stowarzyszenie Kulturalne w Mislacie. Celem naszej działalności społeczno-kulturalnej jest ukierunkowanie na niedochodowe upowszechnianie wartości społeczno-kulturalnych Kastylii-La Manchy, a także promowanie jej popularnego folkloru, kultury gastronomicznej oraz poznanie korzeni kulturowych naszej ziemi w miejscu, w którym żyjemy.

Stowarzyszenie kulturalno-teatralne “La Trinxera”. Powiększenie dziedzictwa kulturowego i teatralnego w zasięgu terytorialnym Wspólnoty Walenckiej, jak również poszerzenie literackiego i artystycznego spektrum tegoż.

Koleżanki i konsumenci Aitana. Obrona i promowanie indywidualnych i zbiorowych interesów gospodyń domowych, zarówno jako konsumentów, jak i użytkowników.

Progresywna organizacja Aitana.