Sąsiedztwo i urbanizacja

Sąsiedztwo nie miało stałej i statycznej koncepcji w geograficznej nauce o mieście (urbanizacji) i innych naukach, takich jak nauki społeczne i polityczne w ubiegłym wieku. Obecnie pojęcie to uległo zasadniczym zmianom, tak że jego koncepcja i wymiary są przedmiotem kontrowersji. W rzeczywistości pojęcie sąsiedztwa różni się w poszczególnych zakresach akademickich w oparciu o ich konkretne podstawy (Williams, 1985, 30). Sąsiedztwo lub dzielnice można zaliczyć do najstarszych i najbardziej znanych części podziału miejskiego, które zapewniają i kształtują półpubliczne życie obywateli.

Sąsiedztwo miejskie jako geograficzna złożona jednostka jest miejscem, które nazywasz domem lub schronieniem zapewniającym pewne możliwości i potencjał. Ze względu na brak jednej i popularnej definicji, każde sąsiedztwo korzysta z własnych unikalnych cech, które wzbudzają w ludziach określone emocje. Koncepcja sąsiedztwa może być definiowana w wielu znaczeniach, takich jak wymiar społeczny, psychologiczny, mentalny, poznawczy, fizyczny i polityczny, prezentujący swoją szczególną definicję. Z drugiej strony, definicje te mogą się różnić w różnych społecznościach i w różnych okresach historycznych (Barton, 2003, 16)

Przestrzeń wspólnotowa jest jedną z głównych przestrzeni miejskich, z której płynie życie obywatelskie w dzielnicach. W przeszłości przestrzenie społeczne były, w których instytucje społeczne zakorzeniły się w życiu miasta. Ponadto centrum sąsiedzkie jako przestrzeń zbiorowa jest miejscem spotkań towarzyskich i przebywania we wszystkich godzinach dnia. Dlatego też może ono tworzyć relacje społeczne które wpływają na mieszkańców. Jednakże centrum dzielnicy ma więcej głębi i znaczenia społecznego ze względu na jednoczesny dostęp do kilku przestrzeni.
Przestrzenie publiczne w mieście są przestrzeniami towarzyskimi, gdzie mają miejsce różnorodne spotkania. Na przykład tworzenie charakterystycznych dzielnic, z centralnie położoną przestrzenią publiczną, której celem jest ułatwienie interakcji społecznej i integracji, jest jednym ze sposobów nadania charakterystycznego smaku przestrzeniom towarzyskości (Madanipour, 2003).

Przestrzenie miejskie w Bursie (Turcja)

Bursa jest, par excellence, miastem imigracyjnym, przyjmującym w różnych okresach uchodźców z byłego Imperium Osmańskiego, pracowników z pozostałej części Turcji, a teraz uchodźców z dalszej okolicy, i prosperującym dzięki swojej zdolności do dostarczania miejsc pracy, mieszkań i tożsamości obywatelskiej dla nowych przybyszów. 

Ponieważ Bursa była pierwszą stolicą w okresie osmańskim a wpływ wartości islamskich jest niezaprzeczalny na życie społeczne ludzi i rozwój tradycyjnego centrum Bursy. Otwarte przestrzenie publiczne są najbardziej fascynującą częściąBursy. Te przestrzenie w obszarach historycznych opierają się na hierarchicznym ruchu od centralnej części miasta, głównych ulic, alei, które prowadzą do centrów dzielnic, drugorzędnych alei, domów, holi wejściowych i dziedzińców dworskich. Hierarchia ta jest ruchem od przestrzeni publicznej do przestrzeni prywatnej. Centralna przestrzeń dzielnicy jest najdoskonalszym przejawem projektowania urbanistycznego w danym okresie czasu przez ludzi, którzy z niej korzystali.

W centrum miasta znajdował się meczet, Madreseh (szkoła religijna), bazar, Maidan (plac). Plac jest najbardziej wyrazistym elementem struktury miejskiej. Jako wyraźnie wydzielone miejsce stanowi cel spotkań. Budynki powinny tworzyć ciągłość wokół przestrzeni. Meydan (plac) jest główną przestrzenią publiczną w każdej dzielnicy. Zazwyczaj każda dzielnica ma swój plac, który jest otoczony elementami kulturalnymi i usługowymi. Place te najczęściej znajdują się w centrum każdej dzielnicy.

Współpraca z dzielnicami: mapowanie terytorium dla imigrantów i uchodźców

Przestrzenie miejskie od dawna uważane są za komórki życia miejskiego i odgrywają podstawową rolę w urbanizacji. W tej przestrzeni jeszcze niedawno odbywały się różne wydarzenia takie jak sport, religia i rozrywka, ale teraz z powodu rozwoju urbanizacji i rozwoju miast straciły one swoje znaczenie. Powoduje to pewne problemy, takie jak zanieczyszczenie środowiska, problemy z transportem, brak bezpieczeństwa, degeneracja historycznych centrów i spadek jakości przestrzeni miejskiej.

Przestrzeń miejska rola

Samochody dominują obecnie w przestrzeniach miejskich, a ścieżki spacerowe i zielone przestrzenie miejskie są obecnie oddalone od centr miast. Czynniki miejskie, takie jak sąsiedztwo, ulica, plac, przejście, noclegownia itp. zmieniły się i straciły na znaczeniu. 

Przeszła i obecna sytuacja uchodźców i Imigrantów w Bursie

Przez znaczną część XX wieku Turcja była najbardziej znana jako kraj emigracji. Migracja z Turcji płynęła głównie do Europy Zachodniej, regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA) oraz byłego Związku Radzieckiego. Umowy o migracji zarobkowej zawarte na początku lat 60. z krajami Europy Zachodniej, w szczególności z Niemcami, doprowadziły do historycznego odpływu tureckich robotników. Gdy w latach 70. zapotrzebowanie na migrantów zarobkowych w tych krajach zmalało, Turcy nadal migrowali w celu łączenia rodzin. Od połowy lat 70. tureccy migranci zarobkowi kierowali się głównie do krajów MENA i WNP. Obecnie tureckie Ministerstwo Spraw Zagranicznych szacuje, że ponad 5 mln Turków mieszka za granicą, co stanowi 6 proc. wszystkich mieszkańców kraju.

Turecka gospodarka ustabilizowała się i zaczęła rosnąć w ostatnich latach, Turcja stała się miejscem atrakcyjnym dla ekspatów i ich rodzin. Na przykład, w Turcji mieszka co najmniej 34 000 Brytyjczyków, głównie osób będących w związkach małżeńskich z tureckimi małżonkami, brytyjskich Turków, którzy przenieśli się z powrotem do kraju, a także studentów i rodzin długoterminowych ekspatów zatrudnionych głównie w przemyśle umysłowym. Jest też ponad 50.000 Niemców, głównie osób będących w związkach małżeńskich z małżonkami tureckimi, pracowników, emerytów i długoletnich turystów, którzy kupują nieruchomości na całym tureckim wybrzeżu, często spędzając w kraju większość roku. Wreszcie istnieją nowsze, ale bardzo znaczące skutki przymusowej migracji do Turcji lub przez nią z innych krajów regionu. Turcja jest obecnie krajem przyjmującym największą liczbę osób ubiegających się o azyl i uchodźców. Jest również najważniejszym krajem tranzytowym w kontekście obecnej migracji do Europy. W związku z tym w ubiegłym roku Europa intensywnie koncentrowała się na zacieśnieniu współpracy z Turcją, a w szczególności na zbadaniu prawnych możliwości powrotu do Turcji osób ubiegających się o azyl, uchodźców i migrantów, którzy przejechali przez Turcję do Europy. Prawie 3,5 mln osób, które przybyły do Turcji uzyskały od rządu jakąś formę zezwolenia na pobyt. Można sobie jednak wyobrazić, że istnieje znacznie większa liczba osób, które nie zostały formalnie uznane przez państwo, lub których wniosek o przyznanie statusu został odrzucony.

Bursa opisuje siebie jako miasto ukształtowane przez imigrację, do tego stopnia, że jeden z badaczy twierdzi, że

“Obecnie imigranci stanowią 90% jej populacji”, choć można założyć, że liczba ta obejmuje zarówno migrantów wewnętrznych, jak i międzynarodowych.

W ciągu historii do Bursy napływały różne fale imigracyjne. Podczas tych imigracji, różni ludzie i populacje przybyły do Bursy z różnych regionów. Od XV wieku osiedliło się tu wielu ludzi uciekających z różnych części Anatolii, a w latach 1530-1573 liczba ludności podwoiła się. Po zakończeniu wojny osmańsko-rosyjskiej w latach 1877-78 Bursa gościła falę imigracyjną osób opuszczających Rumelię i Kaukaz, w tym 30 tys. samych z bułgarskiego miasta Ruse. Wielu z nich osiedliło się na zboczu góry w przedmieściu Mollaarap, podczas gdy przybysze z Krymu zamieszkali w Alacahirka i Yeni Mahalle, a ci z Kaukazu w dzielnicach Yildirim. Kolejne nowe przedmieścia musiały zostać utworzone, aby pomieścić nową falę uchodźców z wojny bałkańskiej w 1912 roku, z większością etnicznych Turków z okupowanych regionów bałkańskich przybyłych do Bursy. Wraz z wymianą imigrantów w 1924 roku, Turcy zostali zakwaterowani w miejsce Ormian i Greków, którzy opuścili miasto. Tylko w tym okresie w Bursie osiedliło się kolejnych 39 808 imigrantów. Bursa była również preferowanym schronieniem dla osób imigrujących z Bałkanów, zwłaszcza z Bułgarii, od początku lat 50-tych, z szacunkową liczbą 154 000 przybyłych w 1951 roku, 115 000 w 1968 roku i ponad 200 000 w obowiązkowej imigracji w 1989 roku.

Strona internetowa Bursy Metropolitalnej opisuje skład populacji jako: “19% miejscowych, 34% osób z zagranicy, 13% osób pochodzenia wschodnio-południowo-wschodniego, 18% mieszkańców Kaukazu i 9% mieszkańców Karadeniz (Morza Czarnego)”.  W związku z gwałtownym rozwojem zakładów przemysłowych w latach 70-tych XX wieku, od początku lat 70-tych Bursa przyjęła ogromny napływ imigrantów z regionu wschodniej Anatolii, co doprowadziło do zagęszczenia zabudowy szantowej w dzielnicach Gürsu i Görükle. Na przykład w 1984 r. 90 000 ze 155 000 budynków w Bursie zostało wzniesionych bez licencji. Aby przyjąć bułgarskich uchodźców w 1989 r., szybko zaczęto budować tanie mieszkania w wieżowcach, zwłaszcza w Orhangazi, Kestel i Osmangazi. Jednak w ciągu ostatnich kilkunastu lat liczba tureckich imigrantów przybywających do Bursy zmniejszyła się, by zostać zastąpioną przez nietureckich uchodźców.

Syryjczycy w Turcji nie są częścią systemu ochrony międzynarodowej tego kraju. Jest to grupa podlegają odrębnemu systemowi ochrony tymczasowej. Wkrótce po pierwszej grupie przybyszów z Syrii w marcu 2011 r. rząd turecki zadeklarował politykę otwartych drzwi wobec Syryjczyków korzystających ze schronienia w Turcji. Opierała się ona na założeniu, że sytuacja w Syrii wkrótce się poprawi, a ci “goście” wrócą do swoich domów

Chociaż przyjęcie nowych ram prawnych to pozytywny krok dla ochrony osób ubiegających się o azyl i uchodźców w Turcji, jak również dla ogólnego rozwoju tureckiego prawa migracyjnego i azylowego, utrzymanie zastrzeżenia geograficznego oznacza, że przytłaczająca większość osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w Turcji, z racji tego, że nie pochodzą z Europy, nadal nie będzie miała ochrony na poziomie Konwencji o ochronie uchodźców ani długoterminowych perspektyw w Turcji.

W ramach tzw. systemu miast satelitarnych, każdy wnioskodawca o ochronę międzynarodową jest przypisany do jednej z 62 wyznaczonych prowincji (spośród 81 prowincji w Turcji, z wyłączeniem dużych miast, takich jak Stambuł, Ankara, Izmir, Bursa i Antalya). Osoby ubiegające się o azyl, pochodzące z krajów innych niż Syria, muszą mieszkać w wyznaczonych miastach i nie mogą przenosić się gdzie indziej, nawet jeśli w miejscu, w którym zostali przydzieleni, jest niewiele możliwości pracy i ograniczona pomoc. Muszą oni co dwa tygodnie meldować się w przydzielonym im mieście i muszą uzyskać pozwolenia nawet na tymczasowe podróże. Po przyznaniu osobom statusu uchodźcy warunkowego lub ochrony uzupełniającej (ale nie osobom posiadającym status uchodźcy), podlegają one podobnym zasadom zamieszkiwania i okresowego meldowania się w miastach satelitarnych. Co do zasady, osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową i posiadające status mają prawo do opieki zdrowotnej, szkolnictwa i innych usług tylko w prowincjach, w których są zarejestrowane i zobowiązane do zamieszkania.

Mapowanie terytorium

Mapa i terytorium to metafora używana do zilustrowania różnicy między rzeczywistym światem a naszym rozumieniem świata, tak jak go postrzegamy. ‘Mapa’ jest naszym rozumieniem ‘terytorium’ w rzeczywistości i musimy uważać, aby pamiętać, że mapa nie jest terytorium!

Wyobraź sobie, że jesteś na długiej wędrówce podczas weekendu wolnego od pracy. Przez całą drogę dobrze podążałeś za swoją mapą i wkrótce powinieneś dotrzeć do celu. Ale nagle, gdy chcesz zejść ze wzgórza nie możesz znaleźć drogi do miejsca przeznaczenia! Twoja mapa pokazuje ścieżkę, ale już jej nie ma – twoja mapa musi być nieaktualna!

To całkiem jasne, jaka jest różnica między twoją mapą a terytorium. Twoja mapa jest po prostu reprezentacją tego, jak ktoś myślał, że ziemia wygląda, ale terytorium jest rzeczywistością, z którą mamy do czynienia (brak ścieżki!). Wiemy,  że nasze mapy pokazują drogę, nie oznacza to, że droga rzeczywiście istnieje. Podobnie, narysowanie drogi na mapie nie sprawi, że pojawi się ona w prawdziwym życiu!

Pomysł map vs terytorium rozciąga się na metaforę różnic między naszymi przekonaniami a samą rzeczywistością. Rzeczywistość istnieje poza naszymi umysłami, ale wszyscy nosimy przy sobie mapy tego “terytorium”. Rysujemy te mapy rzeczywistości na podstawie tego, co dostrzegamy za pomocą naszych zmysłów.

Organizowanie wydarzenia dla lokalnej społeczności jest innym doświadczeniem niż organizowanie krajowej konferencji lub targów. Blogowanie, e-mail, informacje prasowe i inne cyfrowe taktyki marketingowe nie są tak skuteczne, aby promować wydarzenie społecznościowe. Zamiast tego należy przyjąć podejście, które uwzględnia potrzeby i preferencje danej społeczności.
Jeśli planujesz wydarzenie społecznościowe, możesz obawiać się, że nie osiągniesz frekwencji, której potrzebujesz, zwłaszcza jeśli nie jesteś zaznajomiony ze społecznością. Chociaż każda społeczność jest inna i poszczególne taktyki, których używasz do promowania wydarzenia, będą się różnić, oto najlepsze strategie promowania lokalnego wydarzenia.

METODA PRACY

Kontakt z poprzednimi gospodarzami imprez

Jeśli nie jesteś pewien, gdzie zacząć promować swoje wydarzenie społecznościowe, może pomóc dotarcie do każdego, kto był gospodarzem lokalnego wydarzenia w tej samej społeczności w przeszłości. Będziesz chciał zadać trzy ważne pytania.

1

“Co zadziałało w Twoim przypadku?”

To pytanie pomoże Ci odkryć najbardziej wpływowe kroki, które możesz podjąć, aby promować swoje wydarzenie. To jest jak pominięcie wszystkich prób i błędów i skoczenie prosto do tego, co działa. Na przykład, gospodarz poprzedniego wydarzenia społecznościowego może powiedzieć, aby dotrzeć do lokalnego koła zainteresowań, klubu sportowego itp. ponieważ mają listę mailingową lokalnych wpływowych ludzi. Jest to niezwykle cenna rada i coś, czego być może nie nauczyłeś się na własną rękę.

2

“Co nie zadziałało w Twoim przypadku?”

Będziesz chciał również wiedzieć, co poprzedni gospodarz próbował, a nie udało się. Czego unikać, żeby nie spędzać czasu i energii eksperymentując z bezsensownymi taktykami. Na przykład, umieszczanie znaków na ruchliwej drodze może wydawać się świetnym sposobem na budowanie ekspozycji. Ale jeśli organizator poprzedniego wydarzenia powie ci, że jej znaki były rutynowo dewastowane, możesz zdecydować się na wydanie pieniędzy gdzie indziej.

3

“Co byś zrobił?”

To najbardziej wartościowe pytanie, jakie możesz zadać, ponieważ dotyka bezpośrednio doświadczenia poprzedniego organizatora wydarzenia. Zapytaj, co by zrobił, gdyby musiał promować wydarzenie społecznościowe w przyszłości.

 

Wykorzystaj lokalnych influencerów

Dobrym sposobem promowania wydarzenia społecznościowego jest dotarcie do lokalnych wpływowych osób, które mogłyby promować w Twoim imieniu. Może to być popularny lider społeczności, przywódca religijny, lokalny polityk, dyrektor szkoły lub nauczyciel, lub ktokolwiek, kto ma sposób na komunikację ze społecznością.

Lokalny influencer nie musi być kimś na oficjalnym stanowisku. Może to być każdy, kto ma kontakt ze społecznością. Na przykład, jeśli w okolicy działa lokalna grupa na Facebooku, gdzie ludzie dyskutują o lokalnych sprawach, możesz dotrzeć do administratorów tej grupy. Kiedy poprosisz lokalnych influencerów o udostępnienie wydarzenia, upewnij się, że mają wszystkie szczegóły. Zaproponuj coś “w zamian”. Ich wynagrodzenie nie musi być duże. Mały prezent lub specjalny wstęp na Twoje wydarzenie zazwyczaj wystarczy.

 

Poszukaj darmowych możliwości

Wiele społeczności oferuje darmowe sposoby promowania lokalnych wydarzeń. Z chęcią dadzą Ci czas antenowy, miejsce na znak lub miejsce na druk, pod warunkiem, że wydarzenie przyniesie korzyści społeczności w jakiś sposób.Na przykład, prawie każda biblioteka w kraju ma tablicę ogłoszeń, gdzie każdy może umieścić ulotkę. Jest to łatwy sposób na wyeksponowanie twojego wydarzenia.

Lokalna gazeta to kolejna możliwość. Lokalne gazety zazwyczaj rezerwują przestrzeń reklamową dla wydarzeń społecznościowych. Zadzwoń i zapytaj, czy możesz dodać wydarzenie do ich kalendarza społeczności. Istnieje duża szansa, że opublikują informacje, a nawet będą cię promować na swoich profilach w mediach społecznościowych.

W rzeczywistości, lokalne gazety chcą wiedzieć o tego rodzaju wydarzeniach, ponieważ dostarcza im to temat istotny dla ich odbiorców. Jeśli poprosisz o ogłoszenie w ich gazecie, jest duża szansa, że skontaktują cię z kimś, kto napisze cały artykuł o twoim wydarzeniu.

Aby znaleźć darmowe okazje, będziesz musiał skorzystać z networkingu. Nie bój się zapytać w restauracji lub barze, czy możesz powiesić ulotkę, albo zapytać w stacji radiowej, czy dają darmowy czas reklamowy lokalnym organizatorom. Na pewno usłyszysz kilka razy odmowę, ale to nie powinno zniechęcać.

 

Kupuj reklamy na Facebooku

Słyszałeś już wcześniej nasze zalecenie, ale jest ono tak samo istotne w tym kontekście, jak w każdym innym. Każdy korzysta z Facebooka, więc jest to potężny sposób komunikacji z każdą grupą ludzi. Daje im również możliwość podzielenia się wydarzeniem z innymi, co ma potencjał, aby zrobić balonik z twoimi promocjami.

Sztuka, aby uzyskać największą wartość z reklam na Facebooku jest skorzystanie z wyrafinowanych możliwości Facebooka. Reklamy dają możliwość wybrania odbiorców którzy np.  mieszkają w okolicy. Zwróć szczególną uwagę na ludzi, którzy wchodzili w interakcje z podobnymi wydarzeniami w przeszłości.

Gdziekolwiek to możliwe, używaj fotografii z okolicy w swojej reklamie kreatywnej.  Na przykład, jeśli organizujesz wydarzenie na terenie biblioteki, pokaż zdjęcie biblioteki, aby ludzie od razu skojarzyli miejsce. Nie używaj fotografii nie związanej, bo to po prostu będzie wyglądać fałszywie.